Hoe onze reis naar financiële vrijheid begon

Ons gezin is in 2019 gestart met het omgooien van onze financiën. We stelden onszelf een doel: kunnen leven van een half salaris. Een ambitieus doel, dat zeker. Maar hoe is het zover gekomen? Waarom hebben wij dit besloten? Dat lees je in deze blogpost.



De dag dat wij dit besloten, was een mooie dag in de zomervakantie. We waren met ons gezin op vakantie in Engeland en, zoals dat vaak gaat op vakantie, hadden we veel tijd om te praten en na te denken. Het gesprek van die dag, ging over de toekomst. Hoe zagen we onszelf over 10 jaar? Wat vonden we belangrijk om in de toekomst te kunnen? Al snel kwamen we tot de conclusie, dat ons toekomstbeeld niet echt matchte met wat we nu aan het doen waren met onze financiën. Niet dat we het financieel nou zo extreem slecht voor elkaar hadden, zeker niet. We hadden geen schulden (op de hypotheek na), we konden onze vaste lasten prima betalen en er was voldoende ruimte. Maar toch was, op de één of andere manier, het geld altijd op aan het einde van de maand. En we konden niet bedenken waaraan. Blijkbaar waren die dingen die we gekocht hadden niet zo belangrijk voor ons dat we het hadden onthouden, maar het slokte wel al ons geld op. Dat moest anders.

We besloten om een aantal doelen te stellen voor onszelf. Want wat wilden we nou precies bereiken? We wilden vrijheid. Vrijheid om zelf te bepalen hoe we ons leven zouden indelen. Vrijheid om te werken omdat we het leuk vonden, niet omdat het moest. We wilden de vrijheid hebben om op een vrije middag wat leuks met de kinderen te doen of om eens te helpen op school als dat nodig was. We wilden dus, kort samengevat, baas worden over ons eigen leven en ons niet moeten laten leiden door rekeningen. Concreet betekende dat dat wij als eerste besloten om flink te gaan besparen op de vaste lasten en om te beginnen met het extra aflossen op onze hypotheek.

Die dag besloten we dat we alles op de schop zouden gooien, op het moment dat we thuis kwamen. En dat deden we. De dag na terugkomst van onze vakantie, pakten we onze laptops erbij en begonnen we met Excel-bestanden maken. Eentje met al onze uitgaven, eentje met onze inkomsten en eentje met onze spaarbedragen. We hoopten er zo wat structuur in te krijgen. En dat was wel nodig, want het ging echt alle kanten op. Het geld stroomde naar dingen toe waarvan we het niet eens wisten ('Wat heb ik wel niet allemaal moeten kopen bij de Action om op €64,- te komen') en we besloten dat dat anders moest.

We begonnen met onze vaste lasten. Deze waren eigenlijk al jaren hetzelfde. Overstappen vonden we gedoe en we dachten dat we prima goedkoop zaten bij onze huidige aanbieders. Een kleine vergelijking liet meteen zien dat overstappen van gas/licht, zorgverzekering, autoverzekering, huisverzekering en internet ons makkelijk €200,- per maand kon besparen. Dat was even schrikken. Maar ook fijn, want dit schoot aardig op in het naar beneden brengen van de kosten. Ons doel was om alle vaste lasten te kunnen betalen van een half inkomen. Zodat er voldoende financiële ruimte was, ook in crisistijden, om fatsoenlijk in ons huis te kunnen blijven wonen.

Het tweede deel was een begin maken van het aflossen op onze hypotheek. Ons maandbedrag was niet heel hoog: we betaalden €620,- per maand. Valt best mee, zou je denken. Inmiddels, 2 jaar later, betalen we nog maar €498,- per maand, dus ik vind €620,- nu echt extreem veel geld voor een hypotheek. We besloten op dat moment om elke maand minstens €1000,- extra af te lossen op de hypotheek. En dat geld moest komen uit de besparingen op onze vaste lasten en onze pin-uitgaven. Het was een ambitieus doel, absoluut. Maar hier moesten we het mee doen. Dus we moesten aan de bak.

En dus begonnen we. We hebben al onze onnodige abonnementen de deur uit gegooid, we hebben een budget gezet voor de boodschappen, we zijn overgestapt waar we goedkoper konden en, het allerbelangrijkste, we vroegen onszelf bij elke uitgave af 'word ik hier echt gelukkig van?'. Bij alles wat we kopen bedenken we ons, of we dit nodig hebben of het echt zo graag willen hebben, dat we het er voor over hebben om er geld voor uit te geven waar we hard voor gewerkt hebben.

We zijn nu een aantal jaar verder en we kunnen nu inderdaad al onze vaste lasten, plus de boodschappen, betalen van een half salaris. We lossen nog steeds elke maand extra af op de hypotheek en we denken echt wel 3x na voordat we iets kopen wat we niet nodig hebben. In het begin was het wennen, maar nadat we die omslag in ons hoofd hadden gemaakt, is het eigenlijk heel logisch. Het feit dat we nadenken over elke uitgave, is alleen maar prettig. Het geld vliegt er niet meer uit en we hebben complete controle over onze financiën.

Het is zeker niet zo dat we niet meer leuk leven. We hebben nu juist voldoende geld over om te sparen voor meerdere vakanties per jaar of om eens spontaan een weekendje weg te gaan. Dingen die we echt leuk vinden, hebben we gewoon. Als mijn man een nieuwe racefiets wil hebben, kopen we die zonder (al te lang ;-) ) te twijfelen. Het is ook absoluut geen straf, ik vind het juist ontzettend leuk om zo bezig te zijn met onze financiën.

Het ultieme doel: een afgelost huis, een investeringspand kopen (als pensioenvoorziening), lage maandlasten en alleen nog maar werken als we daar zin in hebben. We zijn er nog lang niet, maar we zijn absoluut al goed op weg op ons 32e!

Reacties

  1. Hoi Penny Smart, welkom in de blogwereld! Leuk om je verhaal te lezen en ik kijk uit naar jullie avonturen op de weg naar FIRE!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zo regelen wij de financiën

Stap 6: Besparen op verzekeringen

Zo hoog is onze hypotheek momenteel